VENDELTIJD

Voor de voorouders van de vikingen Scandinavië bereikten was het gebied al bewoond. De Griekse geschiedschrijver Procopius schreef over een vreedzame volk, die de de zon aanbaden.

De vreedzame zonneaanbidders waren waarschijnlijk Samen, een volk dat tegenwoordig in Lapland leeft en ook wel bekend staan als de Lappen, (dat laatste vinden ze trouwens beledigend, dus houden we het maar op de Samen. Ze hadden inderdaad een zonnegodin, die ze Biejvve noemden.

Tussen 1881 en 1883 groef men in Zweden 14 graven op, die uit de tijd vlak voor de vikingtijdperk stammen. Dit was in de buurt van de kerk van Vendel in Uppland en daarom werd deze periode ook wel de Vendeltijd genoemd.

Dit was ook de tijd van de Grote Volksverhuizingen, nadat het Romeinse Rijk was ingestort en daarmee ook de handel, die door de "Romeinse Vrede", mogelijk was. Hele familie's en zelfs stammen verlieten hun steden en dorpen en gingen op zoek naar een andere plek om te wonen.

Germaanse stammen trokken Scandinavië binnen en de oorspronkelijke bewoners trokken, (waarschijnlijk noodgedwongen), verder naar het Noorden

De Vendelcultuur onstond en was erg vertegenwoordig in het Zweedse Mälardal en op Gotland. De opgegraven bronzen helmen en zwaarden tonen, dat ze door kundige vaklui zijn gemaakt en dergelijke voorwerpen zijn ook in Groot-Brittanië gevonden. Dit betekend dat de Scandinaviërs toen al contacten hadden met andere landen.

Ook zijn er in Mälardal en op Gotland aanwijzingen gevonden van handelsplaatsen en van het bestaan van een ontwikkelde zeevaart.

In Zweden had je twee grote bevolkingsgroepen. De grootste waren de Svear, gevolgd door de Gauten. Ze zaten elkaar regelmatig in de haren, totdat de Svear ze voorgoed overwonnen.

Vanaf dat moment verspreidden de Svear zich over het huidige Svealand en een stuk van Norrland. Het huidige Uppsala was het belangrijkste plek in het Svearrijk en dit was ook de startpunt van het vikingtijdperk.